TWICE fanfic
pairing : misana
rate : nc-17
*ออกแบบ = ซานะ , โลมา = มินะ
*ตามอ่านได้ที่จอยลดานะคะ http://www.joylada.com/story/5bf7d0d40335b000019004af
แกร๊ก~ เสียงเปิดประตูดังแกร๊กพร้อมร่างบางที่เธอคุ้นเคย โลมากับชุดเดิมที่ยังไม่ได้เปลี่ยน แถมกลิ่นน้ำหอมของเจย์ที่ติดมาทำให้ออกแบบถอนหายใจเดินหนีไปนั่งบนโซฟาหน้าโทรทัศน์ ส่วนโลมาก็นั่งลงข้างๆออกแบบ แต่ร่างสูงก็ขยับไปนั่งโซฟาอีกตัวนึง มันแสดงถึงอาดารเย็นชาที่ไม่เคยมีมาก่อนของร่างสูง " มีอะไรก็รีบพูดมา " ออกแบบพูดแล้วหันหน้าไปมองโทรทัศน์จอแบนขนาดใหญ่ที่กำลังฉายหนังโรแมนติกเรื่องหนึ่งอยู่ แต่ก็ถูกเปลี่ยนช่องไปโดยเจ้าของห้อง เธอเปลี่ยนช่องไปมาจนถึงช่องการ์ตูนช่องหนึ่งที่กำลังฉายภาพเจ้าหมาสีม่วงกำลังแบกเจ้าของของมันไปมา เพื่อหนีปีศาจร้าย มันเป็นการ์ตูนเรื่องแรกที่ออกแบบดูร่วมกับคุณแม่ เป็นการ์ตูนที่เธอชอบมากที่สุด ถึงแม้มันจะดูน่ากลัวไปหน่อยสำหรับเด็กก็เถอะ เวลาผ่านไปจนการ์ตูนจบไปสองตอน น่างบางก็ไม่มีท่าทีพูดออกมาเลยสักคำ จนออกแบบหมดความอดทนปิดโทรทัศน์ไป แล้วออกเดินไปทางบันไดเพื่อเข้าไปในห้องนอนของเธอ แต่กลับโดนมือบางรั้งเอาไว้ก่อน ทำให้เธอต้องหันกลับไปมองหน้าของหล่อน แน่นอนว่าเสียงในตอนนั้นยังตามหลอกหลอนเธอจนถึงตอนนี้ เสียงที่น่าอายของคนตรงหน้า เสียงที่เธออยากได้ยินเพียงแค่คนเดียว แต่มันกลายเป็นความคาดหวัง และมันเป็นความคาดหวังที่ผิดหวังอีกด้วย " ปล่อย " " ไม่ปล่อย " " ก็รีบๆพูดมาดิ เราจะไปนอน ต้องไปเปิดร้านอีกเนี่ย ไม่ได้ว่างมาเอากับแฟนตอนกลางวันแสกๆแบบเธอนะ " จุก คำพูดของคนที่เธอรั้งแขนเอาไว้ทำเธอจุก น้ำตาใสๆที่กำลังคลอเบ้าอยู่ เธอพยายามกลั้นไม่ให้มันไหลออกมา แต่สุดท้ายมันก็ไหลอาบแก้มลงมา ร่างสูงที่เห็นแบบนั้นยืนนิ่งปล่อยให้อีกฝ่ายรั้งแขนไว้ สุดท้ายแล้วเธอก็ทำให้หล่อนร้องไห้ ทำแบบที่เคยทำกับผู้หญิงคนอื่น " เราขอโทษ " " ก็บอกไปแล้วไง ว่าไม่จำเป็น " " พี่จะโกรธเราก็ได้นะ แต่อย่าเกลียดเราเลย ขอร้อง " ร่างบางเงยหน้าขึ้นมองออกแบบ สายตาอ้อนวอนของเธอ กำลังทำให้ออกแบบใจอ่อน เฮ้อ แพ้อีกตามเคย ไม่เคยชนะเธอเลย ออกแบบสะบัดแขนที่มืออีกฝ่ายรั้งไว้ออก แล้วนั่งลงกอดร่างบางไว้ มือลูบหัวของร่างบางไปมา ออกไม่เคยชนะผู้หญิงที่ชื่อโลมาเลย ไม่เคยเลยสักครั้ง ออกแบบคลายอ้อมกอด ใช้มือเช็ดน้ตาของร่างบางออกจนหมด จึงบรรจงจูบลงบนริมฝีปากอีกฝ่ายอย่างแผ่วเบา ร่างบางจูบตอบออกแบบอย่างเต็มใจ จากจูบที่อ่อนโยนและแผ่วเบา ออกแบบใช้โอกาสตอนที่โลมาอ้าปากเพื่อสูดอากาศ ส่งลิ้นไปลิ้มรสชาติรสจูบนี้ หวาน นุ่ม แถมละมุนอีก " ระ เราหายใจไม่ทันนะ " โลมาผละออกพร้อมหายใจเข้าเฮือกใหญ่ ระหว่างที่รอร่างบางสูดหายใจให้เต็มปอด ออกแบบถอดเสื้อแขนยาวออก เหลือเพียงเสื้อกล้ามสีขาวที่บางจนเห็นบราสีดำ เพราะหุ่นที่ดูดีไปซะทุกส่วนของร่างสูง ทำให้โลมาใจเต้นรัว โดยเฉพาะกล้ามเนื้อส่วนท้องที่เป็นลอน ก็ว่าอยู่ทำไมผู้หญิงถึงชอบนักหนา " พร้อมมั๊ย? " ออกแบบพูดเสียงเบา พร้อมเริ่มบรรจงจูบร่างบางอีกครั้ง เมื่อเห็นว่าร่างบางไม่ขัดขืน เลยหันลงมาสนใจซอกคอขาวของอีกฝ่ายแทน " อือออ " เพราะลมหายใจอุ่นที่รดอยู่ที่ต้นคอ เลยทำให้โลมาครางออกมาเบาๆ ออกแบบเริ่มไซร้ซอกคอขาวของร่างบาง แล้วไซร้ไปจูบริมฝีปากของร่างบางอีกที แล้วผละออกมา มองหน้ากันอีกครั้งนึง " เป็นของพี่นะ " " ถามทำไมล่ะ ก็ทำสิ " " เบื่อบนเตียงแล้วหรอ? " " เปล่า ยังไม่ได้มีอะไรกันสักหน่อย " " โกหกกันป้ะเนี่ย? " " พิสูจน์เองสิ " " งั้นขอพิสูจน์เลยละกัน " ออกแบบใช้มือสอดเข้าไปในเสื้อยืดสีดำของโลมา มือของร่างสูงลูบไล้ไปมาบริเวณหน้าท้องของอีกฝ่าย จนทนไม่ไหวถอดเสื้อยืดสีดำของโลมาทิ้งไปข้างโซฟาอย่างไม่ใยดี สายตาของคนหื่นมองหน้าอกหน้าใจขนาดน่ารัก แล้วใช้มือสอดเข้าไปใต้บราสีขาว พลางใช้นิ้วเกี่ยวยอดอกอีกฝ่ายเล่น " พะ พี่ อ้ะ อาาา " ออกแบบเริ่มรำคาญบราสีขาวตัวนี้ เธอเลยตัดสินใจถอดมันทิ้งตามเสือยืดสีดำ ออกแบบจับหน้าอกหน้าใจของอีกฝ่าย พลางนวดคลึงมันเพื่อเรียกเสียงครางของร่างบาง แต่มันยังม่หยุดแค่นั้น พอนวดคลึงมันจนพอใจแล้ว ออกแบบก็ประทับริมฝีปากลงบนยอดอกงามของอีกฝ่าย เธอดูดดื่มมันสลับกันเหมือนกับเด็กทารกที่กำลังดื่มนมแม่ " อือ อ้ะ " โลมาขยุ้มผมร่างสูงไปมาตามอารมณ์ที่กำลังพุ่งพล่าน มันเป็นครั้งแรกของเธอที่ได้ทำแบบนี้ ร่างสูงผละออกจากยอดอกของโลมา เธอเคลื่อนมาจูบหล่อนอีกครั้ง แล้วไล้ปลายลิ้นลงไปถึงจุดต้องห้ามของหล่อน แต่มันถูกปกปิดด้วยกางเกงยีนส์ขาสั้น แต่ก็ไม่เป็นปัญหาสำหรับอดีตเสือสาว เธอค่อยๆถอดกางเกงยีนส์ตัวนั้นออกมา แล้วทิ้งมันลงไปบนพื้นเหมือนเดิม ออกแบบจัดท่านั่งของร่างบางให้นั่งอยู่บนโซฟา แล้วเธอก็ลงมานั่งคุกเข่าข้างล่างโซฟา ใช้มือข้างนึงอ้าขาของร่างบางออก จากนั้นใช้มือข้างที่ว่างสัมผัสจุดอ่อนไหวของร่างบางอย่างชำนาญ จนเธอสัมผัสได้ว่าคนข้างบนเปียกมากแล้ว ออกแบบเลยถอดสิ่งปกปิดชิ้นสุดท้ายของร่างบางออก ร่างสูงนั่งมองจุดต้องห้ามของร่างบางอย่างสงสัย นั่นทำให้โลมาอายเป็นอย่างมาก " พี่อย่าจ้องแบบนั้นสิ มันน่าอายนะ " " จะอายทำไม พร้อมนะ? " โลมาพยักหน้าแล้วปล่อยให้คนข้างล่างทำอะไรตามใจชอบก็ได้ เมื่อได้รับคำอนุญาตแล้ว ออกแบบเริ่มเล้าโลมร่างบางด้วยการกดนิ้วลงบนจุดอ่อนไหวของร่างบางจนหล่อนสะดุ้งขึ้น ออกแบบใช้มือทั้งสองข้างแยกขาของร่างบางออก แล้วเลื่อนใบหน้าเข้ามาใกล้กับจุดกลางลำตัวของร่างบาง " อาาา " เพราะลมหายใจอุ่นๆของร่างสูง ทำให้โลมาครางออกมาซ้ำแล้วซ้ำแล้ว จากนั้นไม่นานร่างสูงก็ฝังใบหน้าลงไปยังช่องรักของโลมา " อ้ะ พี่ออกแบบ อาาาา " เสียงจ๊วบจ๊าบดังก้องไปทั่วห้อง ออกแบบที่ติดใจกับรสชาติน้ำหวานของร่างบาง เธอละเลงลิ้นเร็วขึ้นเรื่อยๆ เมื่ออีกฝ่ายก็ให้ความร่วมมือเหมือนกัน เมื่อดื่มน้ำหวานจนพอใจแล้ว ก็เวลาพิสูจน์ความจริง ออกแบบเริ่มสอดใส่นิ้วมือเข้าไปในช่องรักของร่างบาง ร่างสูงใส่นิ้วที่หนึ่งเข้าไปแล้วขยับมันขึ้นลงตามจังหวะ แน่นขนาดนี้ครั้งแรกจริงๆด้วย เมื่อเริ่มรู้สึกว่าร่างบางก็เริ่มชินแล้ว ออกแบบเลยเพิ่มนิ้วไปอีกนิ้ว แต่ต้องหยุดเพราะโดนอีกฝ่ายรั้งมือไว้ก่อน " เจ็บหรอ? " " อือ แต่ค่อยๆก็ได้ " ออกแบบพยักหน้าแล้วค่อยๆสอดใส่นิ้วเข้าไปจนสุดโคน ร่างบางใก้ความร่วมมือกับเธอเป็นอย่างดีอีกครั้ง หล่อนร่อนสะโพกตามจังหวะ เพื่อใส่สอดใส่ได้ง่ายขึ้น จะให้ใส่สามทีเดียวก็โหดไป แค่สองก่อนก็พอ " อ้ะ อาาา " จนร่างกายของเธอกระตุกขึ้นส่งสัญญาณว่าน้ำรักของหล่อนถูกปล่อยออกมาแล้ว ออกแบบจัดการเก็บเกี่ยวน้ำหวานของหล่อนอีกครั้งจนเกลี้ยงไปหมด แล้วทิ้งตัวลงกอดร่างบางที่เปลือยกาย " รู้สึกดีมั๊ย? " " อื้อ แต่ตอนนี้เพลียมากเลย " " เป็นแฟนพี่ต้องอึดนะ ต้องห้ายกขึ้นไปพี่ถึงจะพอ " " ตาแก่ขี้หื่น แล้วเราไปเป็นแฟนพี่ตอนไหนอ่ะ " " ตอนนี้ไง เป็นแฟนกับพี่นะหนูนิ่ม " " ไหนตอนบอกว่าห้ามาคบไง " " ตอนนี้เปลี่ยนใจแล้วไง ตกลงมั๊ย? " โลมายื่นขึ้นไปจุ๊บริมฝีปากของคนแก่กว่าเบาๆแล้วผละออกมา " ตกลงค่ะ ขอขึ้นไปนอนได้มั๊ย เราเพลียอ่ะ " " มาเดี๋ยวพี่อุ้มขึ้นไป " " พี่ออกแบบ เราเดินเองได้ " ร่างสูงอุ้มโลมาขึ้นในท่าเจ้าสาว แล้วเดินขึ้นไปยังห้องนอน ทั้งสองคนยิ้มอย่างมีความสุข
**ฝากด้วยนะคะ ดาร์ลิ้งฮันนี่ชิปเปอร์ :)
ตามต่อค่า